ΚΑΓΚΑΒΑ

Η «γκαγκάβα» ήταν μέθοδος σπογγαλιείας και ψαρέματος με συρόμενο δίχτυ, πού η χρήση του αναφέρεται από την αρχαία και τη βυζαντινή εποχή. Πιθανόν το όνομα «γκαγκάβα» να αναφέρεται σε σκάφος από το οποίο ψάρευαν με γκαγκάβα και όχι σε ιδιαίτερο τύπο γάστρας ή ιστιοφορίας, δηλαδή δεν ήταν κατασκευασμένα ως ιδιαίτεροι τύποι

Οι καγκάβες είχαν γάστρα σε σχήμα βαρκαλά, καραβόσκαρου ή τρεχαντηριού, αλλά με ιδιαίτερα ισχυρή την κατασκευή τους στην πρύμνη από όπου σύρετο το εργαλείο. Η χωρητικότητα ήταν συνήθως 8-10 τόνοι, ενώ το πλήρωμα αποτελείτο περίπου από 4 άντρες. Οι καγκάβες ήταν ιστιοφόρα καΐκια πριν από την καθιέρωση της μηχανής. Μπορούσαν να φέρουν ιστιοφορία σκούνας, πολάκας, μπρατσέρας ή και μεγάλης σακολέβας. Αναφέρεται επίσης ένα ιδιαίτερο είδος ιστιοφορίας με αρκετά μικρά και συνήθως τριγωνικά πανιά που αναρτούντο από δύο κατάρτια. Αφαιρώντας ή προσθέτοντας κάποια από τα μικρά αυτά πανιά μπορούσαν να ελέγχουν την ταχύτητα του σκάφους κατά τη διάρκεια σύρσης του εργαλείου της καγκάβας στον πυθμένα της θάλασσας. Όταν η καγκάβα δεν δούλευε, το μεταλλικό πλαίσιο με τον δικτυωτό σάκο δενόταν από την έξω μεριά και στα πλάγια του σκάφους.

Πηγή

Κώστας Δαμιανίδης - από το ένθετο «Επτά Ημέρες» της Καθημερινής 13/9/1998

Κώστας Δαμιανίδης – Ελληνική Παραδοσιακή Ναυπηγική ISBN:9602440384