Βερνίκι (shellac)

Από The Stelios Files
Διάφορες χρωματικές αποχρώσεις του shellac

Το Shellac (ή γομαλάκα) είναι ρητίνη ενός είδους συκιάς των Ανατολικών Ινδιών (Ινδία-Ταυλάνδη). Πάνω σε αυτά υπάρχει ένα είδος εντόμων που λέγονται coccus lacca, τα οποία τσιμπούν την φλούδα της συκιάς. Από το τσίμπημα αυτό δακρύζει η ρητίνη, η οποία ενώνεται με ένα υγρό που εκκρίνουν τα ίδια τα έντομα και σχηματίζει την γομαλάκα.

Την μαζεύουν και την ζεσταίνουν με νερό και με λίγη σόδα μαζί, για να την καθαρίσουν και να την αποχρωματίσουν. Με την αναλογία της σόδας κανονίζουν τον βαθμό αποχρωματισμού της γομαλάκας και την κάνουν σκούρα, πορτοκαλή, ή ξανθιά. Μετά από την επεξεργασία πωλείται σε ξηρές νιφάδες. Είναι άοσμη και διαλυτή σε οινόπνευμα, στα αλκαλικά διαλύματα, πχ βόρακας, ανθρακικό νάτριο, πυριδίνη και σε άλλους διαλύτες.

1 Χρήσεις

Η ρητίνη αυτή βρήκε πάμπολλες χρήσεις. Ενδεικτικά, διαλυμένη με αιθανόλη χρησιμοποιείται ακόμα στην επιπλοποιία στο φινίρισμα ξύλου σαν βερνίκι υψηλής στιλπνότητας

Το Shellac (ή γομαλάκα) χρησιμοποιήθηκε κάποτε σε ηλεκτρικές εφαρμογές καθώς διαθέτει καλές μονωτικές και στεγανοποιητικές ιδιότητες. Χρησιμοποιήθηκε για την παρασκευή δίσκων γραμμοφώνου των 78 στροφών μέχρι που αντικαταστάθηκαν από δίσκους βινυλίου από τη δεκαετία του 1950 και μετά.

Στη τέχνη της φωτογραφίας, χρησιμοποιείται στην ξηρή κόλληση των φωτογραφιών.




2 Πηγή

Adrian Bailey & Adrian Holloway Εκδόσεις Σ.Μωρεσόπουλος & Σια ΕΠΕ